Twarogi

                Trudno jest mi przejść obojętnie obok tematów, które po pierwsze są interesujące, a po drugie bardzo pomocne. Zmniejszanie wagi bardzo często idzie w parze z jedzeniem zwiększonych ilości nabiału. Na jednym z regularnie czytanych przeze mnie portali internetowych znalazłam dziś ciekawy artykuł traktujący o serach twarogowych, które od zawsze darzę olbrzymim uwielbieniem.

Zanim nabrałam jako takiego doświadczenia i wiedzy, jako nastolatka bardzo często jadłam słodkie serki homogenizowane, nie zastanawiając się głębiej nad tym, co właściwie złego w sobie mają i dlaczego aż tyle. Im byłam starsza, tym częściej pojawiał się na moim talerzu zwykły twaróg, który z przyjemnością jem do dziś (w ubiegłym tygodniu miałam wręcz bzika na punkcie białego sera i zjadłam chyba ze cztery kostki, a za chwilę biegnę po kolejną, bo wciąż nie mam dość!).

Ponieważ białe sery są lekkostrawne, powinny zajmować dość wysokie miejsce w piramidzie produktów spożywanych podczas diety redukującej wagę. Są dla nas doskonałym źródłem pełnowartościowego białka zawierającego aminokwasy (pomagają one tworzyć nowe komórki i odbudowywać te uszkodzone), których nasz organizm nie jest w stanie wytworzyć samodzielnie. Oprócz białka twaróg zawiera również cynk, potas, magnez, witaminy A i D oraz te z grupy E i B. Jeśli jednak chodzi o wapń, biały ser zawiera go mało, dlatego warto nie odrzucać całkowicie sera żółtego, zawierającego wapnia znacznie więcej (z tego też względu warto jest pić maślankę, która również zawiera dużo wapnia). Podczas diety redukującej najlepiej jest wybierać ser chudy lub półtłusty – różnica w kaloryczności na 100 g wynosi zaledwie nieco ponad 30 kcal (ser chudy ma 99 kcal/100g).

Osobną kwestią są słodkie serki homogenizowane, którymi „troskliwe” mamy karmią swoje dzieci w nadziei, że dzięki temu będą one lepiej rosły. Z reklamy pobrzmiewa przekaz – jeśli nie kupujesz swojemu dziecku naszego serka, jesteś ZŁĄ MATKĄ! Twoje dziecko będzie miało słabe kości i będzie to TWOJA wina! Cóż, nie ma to faktycznie nic wspólnego z rzeczywistością, bo oprócz jakiejś tam ilości witamin zawartych w tych serkach, znajdują się w nich również inne „radosne dodatki”. Przejrzałam w Internecie skład kilku najpopularniejszych serków dla dzieci (o dziwo nie wszystkie można znaleźć…). Znajdują się w nich przeważnie spore ilości cukru (i jeszcze więcej, ukrytego pod innymi nazwami – np. syrop glukozowy), sztuczne aromaty, żelatyna wieprzowa, czy sztuczne substancje słodzące. Nie wiem jak Wy, ale ja dopiero teraz odczuwam ich sztuczny smak. W ostatnim roku zdarzyło mi się zjeść kilka razy waniliowy serek homogenizowany od różnych producentów, ale każdy jest tak słodki, że od razu mnie mdli, a później czuję w ustach wstrętny, sztuczny posmak (nie wspominając o odbijaniu się). Drodzy Rodzice! Jeśli naprawdę zależy Wam na zdrowym rozwoju dziecka, odrzućcie te „gotowce”. Sami byliście dziećmi, Wasze mamy nie ładowały z Was słodzonych soczków dla dzieci (cukier na cukrze) i reklamowanych w telewizji serków. Czy jesteście przez to źle rozwinięci? Wasze kości przypominają gąbkę? Nie? Więc nie dajcie się ogłupić.