poniedziałek, 27 lutego 2012

Atak olbrzymów!

Dziś na szybko. Dla szerokiego uśmiechu od ucha do ucha. Lub ku przestrodze. Moja mama (160 cm wzrostu) i moje stare spodnie. Malutkie, prawda? Niemalże XS. A tak na poważnie, to chyba 54. Kupione w 2009 roku, na kilkanaście dni przed rozpoczęciem odchudzania :))))


piątek, 24 lutego 2012

O jodze


Po kliknięciu na okładkę zostaniecie przeniesieni na stronę internetową, gdzie można kupić tę książkę

               Kilka dni temu dostałam kilka interesujących książek o RUCHU. Nie o bieganiu, nie o fitnessie. O JODZE. I stretchingu, ale o tym za jakiś czas. Chciałabym podzielić się z Wami moimi wrażeniami z czytania, bo chociaż pełną recenzję umieszczę na Zielonej Cytrynie, tematyka książki na tyle może wiązać się ze zdrowym trybem życia, że warto o niej napisać.                  



                Jak pisze autor książki:


                Dzięki jodze człowiek cywilizowany może znaleźć radość życia. Joga daje zdrowie i długowieczność poprzez  asany, które wyrabiają giętkość rdzenia kręgowego (fundament życia), uspokajają nadmiernie podrażnione nerwy, rozluźniają mięśnie, odżywiają narządy i ich ośrodki nerwowe. Pranayama (ćwiczenia oddechowe) dostarcza tlen i energię do każdej komórki, oczyszcza organizm, spalając odpadki przemiany materii, wydala trucizny, a równocześnie dzięki odprężeniu pozwala jednostce zachować integralność swego systemu nerwowego, zapobiega nerwicy i leczy bezsenność. (s. 15)


                W pierwszej części książki, André van Lysbeth pisze o prawidłowym oddychaniu. Dowiadujemy się, że istnieją trzy rodzaje oddychania: przeponowy (tj. brzuszny, najkorzystniejszy rodzaj oddychania), żebrowy (tzw. oddychanie „atletyczne” – w połączeniu z oddychaniem przeponowym powoduje wystarczające wietrzenie płuc) i obojczykowy (w ten sposób najczęściej oddychają kobiety – obojczyki podnoszą się i tylko górna część płuc otrzymuje świeże powietrze). Autor przytacza ćwiczenia mogące pomóc nam w nauce prawidłowego oddychania i okazuje się, że wcale nie jest to takie proste, co jest wystarczającym dowodem na to, że większość z nas oddycha nieprawidłowo (stąd zmęczenie, nerwowość, drażliwość, niektóre choroby). Zdaniem autora, prawidłowy oddech powoduje, że jesteśmy pełni energii, bardziej radośni i zrelaksowani.

                W drugiej części książki przedstawiono serię dziewięciu asanów, idealną dla początkujących adeptów jogi. Każda asana trwa 1-2 minuty, co sprawia, że ich wykonanie nie zajmuje wiele czasu i każdy z nas jest w stanie wygospodarować sobie w ciągu dnia parę chwil na ich ćwiczenie. W kolejności przedstawione są tu następujące asany: Sarvangasana (Świeca), Halasana (Pług), Matsyasana (Ryba), Pashchimotanasana (Szczypce), Bhujangasana (Kobra), Shalabasana (Świerszcz), Dhanurasana (Łuk), Ardha-Matsyendrasana (Korkociąg), Shirshasana (Postawa na głowie). Choć ich nazwy brzmią niezwykle skomplikowanie, ich wykonanie nie przysparza przesadnej trudności – Sarvangasana to powszechnie znana nam „świeca”, przy ćwiczeniu której nasze ciało spoczywa na ramionach i karku, a nogi i tułów uniesione są do góry. Przy każdej z asanów przedstawiony jest dokładny jej opis, wraz ze zdjęciami i szczegółową instrukcją mówiącą nam, w jaki sposób przybrać daną pozycję, co jest olbrzymim ułatwieniem dla tych, którym suchy, słowny opis niewiele mówi. Co najistotniejsze, autor nie zmusza nas do wykonywania wszystkich asan już na samym początku naszych ćwiczeń – radzi natomiast, by ćwiczyć je bez pośpiechu, dochodząc do jak najdokładniejszego opanowania każdej z nich.

                Największe wrażenie zrobiło na mnie to, iż okazuje się, że ćwiczenie nawet podstawowych pozycji jogi, jest niezwykle korzystne dla naszego organizmu. Usprawnia krążenie, zapobiega powstawaniu żylaków (z którymi już nawet młode kobiety mają wiele problemów), sprzyja utrzymaniu prawidłowej postawy kręgosłupa i likwiduje bóle w jego okolicach, zapobiega dolegliwościom ze strony układu pokarmowego, polepsza krążenie mózgowe i przede wszystkim relaksuje, co jest szalenie ważne przy pędzącym i stresującym trybie życia, który prowadzi większość z nas. Ale to nie wszystko! Co może być istotne dla osób dbających o linię – niektóre z asan prezentowanych w książce likwidują tkankę tłuszczową, wzmacniają mięśnie brzucha i redukują obwód talii.

              Poniżej kilka z wymienionych w książce pozycji, które znaleźć można na YT: 









Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu:


sobota, 18 lutego 2012

Frytki śledziowe? A jakże!

                W Polsce jemy skandalicznie mało ryb. A to jest BŁĄD! Bardzo, bardzo, bardzo duży błąd! Bo ryby są ZDROWE i PYSZNE, a niektóre z nich wręcz ŚMIESZNIE TANIE.

                10 zł za kilogram? Dawać je tu! Już ja o nie zadbam.

                Mowa dziś o ŚLEDZIACH, a ściślej – tuszkach śledziowych, malutkich, nie dłuższych niż 10 centymetrów, i niebiańsko, niebiańsko pysznych (i kosztują 10 zł/kg!!!!!!!). A śledzie, o czym należy pamiętać, są niezwykle bogatym źródłem kwasów tłuszczowych jedno- i wielonienasyconych. Co więcej, zawarte w nich kwasy omega-3 przyspieszają przemianę materii i spalanie tłuszczu. 

Poza tym w śledziu znajduje się witamina E, która ma działanie przeciwmiażdżycowe. Mięso ryby dostarcza dużo żelaza, cynku, fosforu i jodu, dlatego wskazane są dla osób cierpiących na choroby układu krążenia i niedokrwistość. Śledzie mają również sporo potasu, który ułatwia usuwanie nadmiaru wody z organizmu. Zimą natomiast świetnie sprawdzą się dla tych, którzy mają kłopoty z przeziębieniami, zwiększając odporność ich organizmu. (źródło: KLIK)

Brzmi wystarczająco dobrze, by Was skusić? Zapoznajcie się więc z tym banalnie prostym przepisem na śledziowe "prawie frytki". Tak, dokładnie tak. Śledzie te można chrupać w całości, jak szprotki.
    

                Śledzie myjemy, dokładnie osuszamy papierowymi ręcznikami. Posypujemy solą, pieprzem i odrobiną mąki. Wrzucamy na silnie rozgrzany tłuszcz i smażymy przez kilka minut z obu stron. Podajemy z dużą ilością świeżo przyrządzonej surówki (NIGDY, PRZENIGDY nie idźcie na łatwiznę i nie kupujcie tego gotowego obrzydlistwa w pudełeczkach, kubeczkach itp.).





                Tak przyrządzone śledzie są doskonałe same w sobie. Moje kubki smakowe uznają je za lepsze od smażonej soli, łososia (pod każdą postacią – chyba, że mowa o kabanosach z łososia, które KOCHAM!), szprotek, karpia, tilapii, czy jakiejkolwiek innej ryby powszechnie dostępnej w Polsce.

                Smacznego!  


               
PS. Do tej pory sądziliście, że alkohol JEST TUCZĄCY? Tak, ja też. Nic bardziej bzdurnego... nie dość dobrze uważałam na chemii i fizyce... O tym już wkrótce ;)))   

PS.2. Jeśli jesteście zainteresowani szczegółami akcji Dieta jak lekarstwo, w kioskach możecie kupić już nowy numer Superlinii, gdzie znajdziecie mnóstwo ciekawych informacji na temat uczestników oraz ich zdjęcia z sesji "przed" :))

czwartek, 16 lutego 2012

Pączka poproszę!

I znów TEN DZIEŃ. Choć nie każdy należy do wielbicieli pączków i faworków, bez wątpienia mamy dziś najsłodszy czwartek w roku. Ponieważ o pączkach pisałam w ubiegłym toku TUTAJ, dziś postanowiłam wspomnieć o nich tylko symbolicznie (kontrowersyjność niektórych zamieszczonych przeze mnie zdjęć jest zamierzona) i przypomnieć, że jeden pączek to nie zabójca! :) 

Życzę więc smacznego, a już za kilka dni zapraszam do zapoznania się z przepisem na pyszną rybę, o której wielu z nas zapomniało, że można robić ją w inny, niż powszechnie znany nam sposób… ;) (przypominam także o onetowym blogu, gdzie możecie przeczytać już pierwsze wypowiedzi uczestników akcji Dieta jak lekarstwo)























środa, 8 lutego 2012

Mężczyźni wolą krągłości

            Bycie na bieżąco z nowościami wydawniczymi ma wiele zalet. Dziś chciałabym wspomnieć o czymś, co wczoraj wywołało u mnie paroksyzmy śmiechu…


            Najwyraźniej Pierre Dukan, twórca słynnej na całym świecie białkowej diety, która przynosi więcej szkody, niż pożytku, postanowił zarobić również na tych, którzy oparli się jego diecie.
  

            Naprawdę? Pan tak na serio? Najwyraźniej tak, bo opis wydawcy brzmi kusząco (jak dla kogo…) i może skusić wiele kobiet.


Odrobinę przewrotna książka chwaląca kobiece krągłości, napisana przez doktora Pierre'a Dukana, dietetyka, autora bestsellera „Nie potrafię schudnąć". Jeśli jesteś krągła, a nawet pulchna, bujna i okazała, o jędrnej, gładkiej skórze, powinnaś zaufać tym oznakom kobiecości, jakimi zostałaś obdarowana, i polubić je. Masz dużo większe szanse niż kobieta wychudzona, by uwieść i przywiązać do siebie mężczyznę, a w dodatku odnaleźć szczęście. Przeczytaj tę książkę, doda ci ona siły i wiary, że można się oprzeć wszechobecnej presji odchudzania. Powinnaś również zadać sobie pytanie, które do tej pory nie przychodziło ci do głowy: „A może jestem ładna i seksowna właśnie taka, jaka jestem?". dr Pierre Dukan 



            Wydawnictwo Nasza Księgarnia na swojej stronie internetowej opublikowało fragment książki. Pozwolę sobie zacytować kilka ciekawszych (znów: jak dla kogo) fragmentów, które szczególnie mnie uradowały:  



 "Przyznam się tu do czegoś, co z pewnością zaskoczy wielu z was. Osobiście uważam, że kult szczupłej figury i jego kulturowa otoczka są jeszcze bardziej niebezpieczne niż nadwaga. Nie tyle pod względem fizjologicznym (rzadko ludzie umierają z głodu w pogoni za ideałem), ile psychologicznym i socjologicznym. Kult ten świadczy o zachwianej równowadze społecznej, dotyczy bowiem tego, co w ciele kobiety jest najbardziej naturalne."



 "Regularnie przychodzą do mnie po poradę otyłe panie, czasami bardzo otyłe, z trudem mieszczące się w malutkiej windzie, która dowozi je do mojego gabinetu. Widuję również kobiety na tyle chude, że one również muszą się udać do lekarza. Zawsze uderza mnie fakt, że otyłe nigdy nie mają problemów z uprawianiem seksu. Nawet te niewyobrażalnie grube. Ich mężowie narzekają, kłócą się z nimi z tego powodu, czasami pożycie seksualne staje się mniej regularne, lecz nie zanika. Widywałem kobiety ważące sto pięćdziesiąt kilo, które trudno było ubrać i przetransportować, ale które codziennie przeżywały orgazm. Chudość jest w łóżku dużo mniej pociągająca. Wielu wyda się to paradoksalne, ale często to właśnie chude kobiety bezskutecznie czekają na rozkosz. Wiem, że trudno w to uwierzyć, sam byłem zdziwiony, ale stwierdziłem to w codziennej praktyce i uznałem za fakt. Znam przypadki kobiet, które odwracają się od seksu tylko dlatego, że wstydzą się swego bujnego ciała, a spojrzenie partnera spoczywające na wałkach tłuszczu pali je jak ogień. Kobiety te często przychodzą do mnie z mężami, którym zależy na tym, aby żona schudła, bo wiedzą, że tylko wtedy powróci w ich ramiona. Znam również przypadki, nadzwyczaj rzadkie, bogatych mężczyzn o wysokiej pozycji, pochodzących z Afryki czy Bliskiego Wschodu, którzy dosłownie tuczą żony, aby zrobić z nich rzeczywiście opasłe kurioza. Nie są kanibalami, ale mają dziwną namiętność do zwałów kobiecego tłuszczu."
   


"W gabinecie widuję również bardzo szczupłe kobiety. Dużo rzadziej, od kiedy świat zaczął przyznawać im rację. Ale te naprawdę chude same czują, że coś jest nie tak, bo to, co zdaje się marzeniem kobiet przy kości, dla nich okazuje się koszmarem. Nie licząc wielu zaburzeń, o których powiem w rozdziale o przesadnym odchudzaniu się, chudość zagraża seksualności. Chucherka ubrane w zwiewne, obszerne stroje mogą się wydawać ponętne, ale kiedy opada zasłona ubrania, tracą kochanków jednego po drugim. Pozostają im jedynie ci o perwersyjnych i chorobliwych upodobaniach."

 
Źródło: KLIK 

            Jak dla mnie, pan Dukan pobił sam siebie. Po niezrozumiałym sukcesie własnej diety, która została uznana za jeden z NAJGORSZYCH sposobów odżywiania, Pan DE postanowił sięgnąć do portfeli grupy odpornej na kult szczupłej sylwetki. Jednego odmówić mu nie można – ma chłop łeb na karku.  



poniedziałek, 6 lutego 2012

"Dieta jak lekarstwo" - START!

Witajcie moi Mili! Radosna jak skowronek (ale też przemarznięta…) przybywam do Was z NOWINAMI! Dla mnie to wręcz niewyobrażalna frajda i mam nadzieję, że również Wam się udzieli i że będziecie zainteresowani. Zatem czy mogę?


OTÓŻ…


Pamiętacie, jak kilka wpisów temu wspomniałam, że magazyn Superlinia razem z firmą Lightbox organizuje akcję Dieta jak lekarstwo? Na pewno Wam umknęło, dlatego o tym wspominam. Okazało się wówczas, iż jest KTOŚ, kto od czasu do czasu na bloga zagląda i zdumiało go, że zwróciłam uwagę na tę akcję i że w ogóle o niej wspomniałam. Kilka dni później Lightbox (bo to o nich mówię) zwrócił się do mnie z propozycją, od której z radości ugięły mi się kolana i serce zabiło mocniej na myśl, że zrobię dla ludzkości coś pożytecznego (w końcu! :P). Tym oto sposobem, kilka tygodni i wiele rozmów później mam OGROMNĄ przyjemność pochwalić się i poinformować, że już wkrótce na „onetowej” wersji bloga (czyli na tej „starej”) będziecie mogli z bliska poznać osoby biorące udział we wspomnianej akcji.   

Na czym w ogóle polega akcja? Pozwolę sobie przypomnieć.

Superlinia i Lightbox wybrały spośród zgłaszających się TRZY osoby, które przez najbliższe trzy miesiące:

- będą żywić się wyłącznie dietetycznymi posiłkami przygotowywanymi przez Lightbox;
- będą uczęszczać na darmowe zajęcia aerobiku lub na siłownię (to już zależy od indywidualnych preferencji :P);
- będą pod stałą opieką dietetyka, który na bieżąco będzie monitorował ich postępy.


Dzięki tej akcji osoby te będą mogły zrzucić nadprogramowe kilogramy, poprawić wyniki swoich badań i z pewnością będzie to dla nich niezła zabawa. Ja z kolei postaram się, byście mogli poznać ich bliżej. Co kilka dni każda z osób biorących udział w akcji odpowie na jedno moje pytanie (lub Wasze, jeśli przyjdzie Wam do głowy coś ciekawego, a będzie to miało związek z odchudzaniem, zdrowym żywieniem, czy ogólnie zdrowym stylem życia), dzięki czemu będziemy mieć szansę poznać trzy różne punkty widzenia danej kwestii. Nie wspominając już o tym, że na bieżąco będziemy mogli śledzić ich postępy w odchudzaniu. Dla mnie bomba! :D


Jednocześnie chcę również poinformować, że wersja „blogspotowa” bloga nie ulegnie zmianie. Wciąż będą pojawiać się na niej normalne wpisy, takie jak do tej pory, z tą różnicą, że będę na bieżąco informować Was o pojawieniu się nowego wpisu na „onetowym” blogu.


Mam ogromną nadzieję, że zarówno Wy, jak i uczestnicy (no i MY!) będziecie (będziemy :P) się dobrze bawić, że podyskutujemy o różnych, mniej lub bardziej poważnych sprawach (ostatnio jesteście NIESAMOWITE w tych naszych dyskusjach w komentarzach, strrrrraszliwie mnie to cieszy i uwielbiam Was za to!) i że wyjdzie z tego coś bardzo, ale to bardzo dobrego! :)


 Zapraszam również do odwiedzenia strony internetowej Lightbox na której możecie dowiedzieć się większej ilości szczegółów nt. ich działalności :))))


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...