139. wiosna wiosna.

Dni coraz dłuższe, drzewa i krzewy zazieleniają się na potęgę, a wiele kwitnie.

Przy pięknej, słonecznej pogodzie, chodząc po osiedlu nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że mieszkamy w przepięknym miejscu. Mimo wielu bloków, nie możemy narzekać na brak zieleni, której wiosenny kolor tak bardzo pobudza do życia i przepełnia energią do działania.

Po głowie sama kołatała mi się piosenka Marka Grechuty:

„Dzisiaj rano niespodzianie zapukała do mych drzwi
Wcześniej niż oczekiwałem przyszły te cieplejsze dni
Zdjąłem z niej zmoknięte palto, posadziłem vis a vis
Zapachniało, zajaśniało, wiosna, ach to ty
Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty...”

Wiosna, prócz wielu innych rzeczy, przywodzi mi na myśl jeszcze jedno. Zmiany.

Zmiany na nowe. Wiele rzeczy widać wiosną. Tych, które po zimie wymagają naprawy i tych, które już zostały zmienione nie wiadomo kiedy.

Przed południem rozmawiałem ze znajomym, który twierdził, że spaceruje często ładnych kilka kilometrów, ale po wejściu na drugie piętro kamienicy słyszałem u niego zadyszkę.

Stwierdziłem od razu, że powinien bardziej uaktywnić te spacery, choćby poprzez dodanie do nich kijków do nordic walkingu.

Kierowany chyba takimi refleksjami postanowiłem na przekór Limce wbić ją w nie wiem czemu znienawidzone przez nią adidasy :i przekonać do spaceru w trochę innym tempie.

Tym bardziej, że ostatnio „coś ciekawego” opodal naszej trasy spacerowo rolkarskiej wpadło mi w oko i zaciekawiło :D

Nie rozumiem zupełnie, dlaczego Limonka uważa, że w adidasach nie wygląda extra kobieco ?! ... Może Wy mi albo jej to wytłumaczycie?

Zmieniając naszą standardową trasę spacerów zaciągałem Agnieszkę w „pułapkę”, hahahah.

Po jakichś 15 minutach szybszego marszu, doszliśmy do miejsca o którym myślałem.

Mimo pięknego słońca, tego popołudnia z powodu zachodniego wiatru nie było za ciepło, ale to akurat było mi na rękę, bo ruch rozgrzewa, a do tego właśnie chciałem nakłonić „Panią mojego Losu”.

Nie wiem, kiedy i komu wpadł do głowy pomysł, by w nadmorskim pasie spacerowym umieścić tego typu przyrządy, ale jestem ZA!!! Za jak cholera i namawiam do tego rodzaju pomysłów we wszystkich miastach w Polsce. Przy alejkach umieszczono różnego rodzaju sprzęty do ćwiczeń. Proste, eleganckie i bardzo skuteczne w działaniu.

Ile razy chodząc, spacerując czy nawet biegając po parkach brakowało Wam czegoś?

Albo ile razy wstydziliście się wykonać kilka prostych ćwiczeń, bo zwracałyby one uwagę tłumu?! A tu trach!!! Nie ma tłumaczenia i wykrętów. Stoją gotowe do użycia i o dziwo... ludzie podchodzą, próbują i używają !!! I to wcale nie sportowcy, ale zwykli spacerowicze. I ci wysportowani, i ci puszyści. Zero ,,krępacji”. Studiują opisy na tabliczkach, wchodzą na przyrządy i ćwiczą!!! Coś wspaniałego. Nie wiem komu dziękować i kogo chwalić, ale pomysł i jego realizacja są według mnie WYŚMIENITE i jak najbardziej godne naśladowania.

Popatrzcie na kilka z nich (a w roli głównej Wasza Limka przekonująca się do „adków” ;) )

Są jeszcze m.in. : ławeczka do ćwiczeń brzucha, przyrządy do skrętów i skłonów bocznych drążek do podciągania, symulator chodu. Wszystko naprawdę proste i skutecznie ćwiczące wybrane partie ciała.
(i wdm pajac, który poniekąd wymusił na mnie umieszczenie tutaj tych zdjęć. Wiedziałam, że te piękne, czerwone, welurowe botki na obcasach które mi kupił, nie są za darmo.... pomimo moich rozpaczliwych próśb był nieugięty... buahahhaha - limonka)