142. węglowodany nie tuczą!

Planowałam napisać o czymś zupełnie innym, zupełnie nie związanym z tym, co poniżej. Ale gdy jak każdego ranka odpaliłam Onet i trafiłam na ten (odrobinę) szokujący tytuł, w jednej sekundzie zmieniłam swoje plany.

Węglowodany nie tuczą, lecz odchudzają!

Ten, w pewnym sensie, niezwykły tytuł przyciągnął mnie niczym magnes. Najpierw wsadziłam sobie do ust łyżkę owsianki z truskawkami i porzeczkami (kupiłam wczoraj mrożone! :P), później ochłonęłam i zaczęłam czytać. Oto, co ujrzałam:

Zapomnijmy o diecie Atkinsa. Naukowcy przekonują, że węglowodany są bardzo przydatne w diecie i mogą przyczynić się do utraty wagi. Najnowsza dietetyczna książka "The Carb Lover's Diet" ("Dieta dla miłośników węglowodanów") zapewne przyniesie ulgę miłośnikom chleba, makaronów i pizzy. Specjaliści przekonują, że węglowodany są niezbędnym składnikiem w diecie zapewniającej zgrabną sylwetkę. Książka łamiąca wszelkie dietetyczne zakazy, w zaledwie pół roku stała się bestsellerem w Stanach.

Cóż, Ameryki ci specjaliści nie odkryli. Nie od dziś wiadomo, że aby zachować zdrowie i ładną sylwetkę, należy sobie dostarczać wszystkich składników w odpowiednich proporcjach: nie tylko białka i tłuszczu, ale i tych strasznych węglowodanów z wielkimi zębami i długimi, ostrymi pazurami, które tylko czekają, byśmy wzięli je do ust, by mogły zacząć siać spustoszenie w naszym ciele i osadzić się gdzieś w biodrach albo na udach.

Węglowodany powracają do łask w dużej mierze dzięki tzw. "skrobi opornej", która nie poddaje się działaniu enzymów trawiennych i nie rozkłada się do postaci glukozy. To powoduje, że nie jest ona wchłaniana w jelicie cienkim, tylko przechodzi do jelita grubego, gdzie ulega fermentacji z udziałem mikroflory jelitowej. W efekcie powstają krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe, które biorą udział w metabolizmie organizmu i działają podobnie jak błonnik. Skrobia oporna wypełnia przewód pokarmowy w większym stopniu niż zwykła skrobia. Efektem tego jest mniejszy przyrost masy ciała, a zwłaszcza tkanki tłuszczowej. Autorzy najnowszej, dietetycznej książki donoszą, że skrobia odporna znajduje się w produktach bogatych w węglowodany, takich jak banany, płatki owsiane, brązowy ryż i ziemniaki. Spożywanie tych produktów przyczynia się do tłumienia apetytu, wzmaga metabolizm, poprawia nastrój, obniża poziom stresu i przyspiesza utratę wagi. Swoje tezy naukowcy z University of Colorado Centre for Human Nutrition w Denver potwierdzają badaniami przeprowadzonymi na 4451 chętnych. Eksperyment wykazał, że najszczuplejsze osoby spożywały duże ilości węglowodanów w postaci całych ziaren, owoców i warzyw. Jeśli popularność nowej książki i teorii o zbawiennym wpływie węglowodanów na ciało, przełoży się na popularność nowego sposobu odżywiania wielu ludzi, przyćmi to popularne w ostatnich miesiącach diety oparte na proteinach.

- Jedząc zgodnie z zasadami diety niskowęglowodanowej i bogatej w proteiny, oczywiście tracisz na wadze. Należy jednak pamiętać, że jest to niezdrowe. Poza tym nie jest to długotrwałe rozwiązanie - wyjaśnia Elisabeth Weichselbaum z British Nutrition Foundation. Specjaliści przekonują, że dieta opisana w książce może przyczynić się do utraty wagi, pod jednym warunkiem. Nie stanie się wymówką do spożywania nieograniczonej ilości makaronów i pizzy.

Choć pierwszy raz przeczytałam o czymś takim jak SKROBIA OPORNA, pewnie nie wzięło się to z kosmosu. Wklepałam ów termin w Google, chcąc dowiedzieć się czegoś więcej. Z TEJ strony dowiedziałam się, że skrobia dzieli się na trzy grupy:

1) skrobia szybko przyswajalna, czyli taka, która jest trawiona w ciągu 20 minut. Najlepszy przykład to gorące puree ziemniaczane;

2) powoli strawna skrobia, która jest trawiona od 20 do 100 minut. Przykład: skrobia z całych ziaren pszenicy;

3) skrobia oporna, która nie jest trawiona, lecz poddawana fermentacji w jelicie grubym.

Najbardziej kaloryczne są dania spożywane bezpośrednio po obróbce termicznej, gdyż gotowanie np. ziemniaków powoduje „skleikowanie" w nich skrobi, a co za tym idzie - całkowite jej strawienie. Jeśli natomiast takie danie schłodzimy, to zajdzie proces, w wyniku którego skrobia przybierze postać krystaliczną, która jest odporna na trawienie, co automatycznie obniży wartość kaloryczną produktu. Zatem skrobia taka pełni rolę zbliżoną do roli błonnika pokarmowego - spożywanie jej powoduje obniżenie poziomu glukozy we krwi i zmniejszenie zapotrzebowania na niezbędną do jej metabolizowania insulinę. Skrobia oporna wypełnia przewód pokarmowy w większym stopniu niż zwykła skrobia. Efektem tego jest mniejszy przyrost ciała, a zwłaszcza tkanki tłuszczowej. Przeprowadzone do tej pory badania wykazały, że u osób, w których diecie około 5 procent  węglowodanów pochodzi z produktów o wysokiej zawartości skrobi opornej spalanie tkanki tłuszczowej wzrosło (wykorzystanie tłuszczu jako paliwa zamiast węglowodanów) o 23 procent. Zaleca się, by w diecie znalazło się jej ok. 20 g na dobę.

Przykładowe produkty z zawartością skrobi opornej to:

- ugotowane i, co najważniejsze, schłodzone - ryż (0,5 szklanki brązowego ryżu - 1,7 g, 0,5 szklanki białego ryżu - 0,9 g), ziemniaki (1 średnio - 1,3 g) i makaron  (1 filiżanka - 1,9 g);  

- niedojrzałe owoce; 

- gotowana soczewica (0,5 filiżanki - 2,5 g), fasola (0,5 filiżanki - 2,4 g), płatki owsiane (0,5 filiżanki - 0,7 g); 

- pieczywo, koniecznie pełnoziarniste (1 kromka- 0,25 g);

- pełnoziarniste produkty zbożowe,  nasiona i orzechy, np. żyto, pszenica, kasza manna, siemię lniane.

Hmm... jest to interesujące i prawdę mówiąc szalenie mnie zaskoczyło. Choć nie lubię na blogu popełniać artykułów opierających się na cudownych prawdach objawionych amerykańskich naukowców (brzmi to dla mnie jak totalny oksymoron, serio), takie informacje są bardzo przydatne. Po pierwsze mogą dać do myślenia zakochanym w białkach ludziom, którzy na słowo WĘGLOWODANY reagują wręcz alergicznie, po drugie, mogą nieco uspokoić tych, którzy choć węglowodany spożywają, obawiają się ich.

Można wiele razy próbować uświadomić ludziom, że węgle nie są trucizną i nie zabiją nas w chwili, gdy wsadzimy je do ust. Jesteśmy trochę jak owce biegnące za stadem. Pojawi się obłędnie skuteczna dieta eliminująca którykolwiek z niezbędnych nam składników i święcie wierzymy w jej zasady, które wydaję się nam jedynymi słusznymi. Najważniejsza w naturze jest RÓWNOWAGA (hah, przyszły mi na myśl Pamiętniki Wampirów). A równowaga w odżywianiu to łączenie WSZYSTKICH składników w odpowiednich ilościach.