133. Uważam Rze Dukan...

     Dopiero wczoraj skończyłam czytać ubiegłotygodniowy numer Uważam Rze. Zamieszczono tam całkiem ciekawy artykuł Dietetycy kontra dukaniści autorstwa Izabeli Filc Redlińskiej. Ponieważ wiem, że nie każdy lubi kupować tygodniki w dużej mierze traktujące o polityce, pozwolę sobie przytoczyć Wam niektóre fragmenty artykułu. 

     „Kate Middleton może znajdować się w niebezpieczeństwie – artykuły o podobnej wmowie pojawiły się pod koniec marca w brytyjskiej prasie. Chodzi o to, że wybranka księcia Williama, przyszła księżna, ponoć stosuje popularną dietę Dukana (...) Oliwy do ognia dodali dietetycy, którzy publicznie przypuścili atak na stosowany przez nią program odchudzający.

     - Jego przestrzeganie może być niebezpieczne – ostrzegła Tanya Zuckerbrot, dietetyczka z dyplomem Uniwersytetu Nowojorskiego, ekspertka często goszcząca w mediach. Jak dodała, ten sposób odżywiania się okryty jest złą sławą  wśród specjalistów.

     Dowód? Brytyjskie Towarzystwo Dietetyczne umieściło dietę Dukana na liście pięciu najgorszych jadłospisów 2011 roku. Podobnego zdania jest francuska agencja ANSES zajmująca się między innymi bezpieczeństwem żywności. Oceniła ona „menu” opracowane przez rodzimego lekarza jako źle zbilansowane i ryzykowne. Program żywieniowy oparty na produktach bogatych w białko (mięso, ryby, jaja), a ubogi w węglowodany (produkty mączne, makarony, ziemniaki) – a taki właśnie jest pomysł Dukana – nie służy wątrobie i nerkom oraz może sprzyjać rozwojowi raka jelita. 

     Specjaliści sobie, a dukaniści – jak nazywani są zwolennicy diety opracowanej przez 69-letniego dr. Pierre’a Dukana – sobie. Tylko we Francji sprzedało się 3,5 mln egzemplarzy jego pierwszej książki (została ona później przetłumaczona na 14 języków) (...).

     Któż jednak nie da się skusić obietnicom, jakie stoją za tą metodą odchudzania. Człowiek nie chodzi głodny, nie musi liczyć kalorii, nie wymaga się od niego większego wysiłku fizycznego (zaledwie 20 minut spaceru dziennie i unikanie jeżdżenia windą). W zamian za to szybko spada mu waga, a tę właściwą może utrzymać bardzo długo. Żyć nie umierać! (...)

     - To kolejny plan żywieniowy stworzony przez człowieka obdarzonego charyzmą, który składa wiele obietnic i ma swoich wyznawców, ale nie opiera się on na żadnych danych naukowych – komentuje Frank Sacks, profesor Departamentu Żywienia na Uniwersytecie  Harvarda. A jeśli już jakiekolwiek się pojawiają, to działają raczej na jego niekorzyść.

     Tak jak badania naukowców ze szkockiego Uniwersyytetu w Aberdeen, o których napisał „American Journal of Clinical Nutrition”. – Ustaliliśmy, że dlugoterminowe przestrzeganie tzw. diety protal, bogatej w białko, a ubogiej w węglowodany, może wiązać się z ryzykiem raka jelita – wyjaśnia dr Harry J. Flint. Naukowcy pracujący pod jego kierunkiem zauważyli, że u stosujących ją osób dochodzi do podwyższenia związków nitrozowych i innych metabolitów, których obecność wiąże się z rozwojem nowotworu. Jednocześnie następuje obniżenie stężenia pochodnych błonnika, które chronią przed tą chorobą. Co prawda badanie zostało przeprowadzone na małej grupie osób (17 mężczyzn), ale mimo to uczeni zalecają ostrożność w stosowaniu diety protal.”

     Poniżej tego artykułu zamieszczono również wywiad z panią Ewą Stachowską, kierownikiem Zakładu Biochemii i Żywienia Człowieka PUM w Szczecinie. Na pytanie, jaka może być cena stosowania diety, odpowiada ona: „Rozwój niewydolności wątroby i nerek. Stosowanie tej diety nadmiernie obciąża pracę tych narządów. Jest to skutkiem tego, że przestrzegając zasad żywieniowych Dukana, dostarczamy naszemu organizmowi nadmiernej ilości białka. Przyjmuje się, że zdrowy, dorosły człowiek powinien zjadać dziennie ok. 1 g protein na 1 kg masy ciała. W przypadku diety Dukana norma ta jest kilkakrotnie przekraczana. Z jednej strony wymusza to  na organizmie chudnięcie. Z druugiej, ciężar przerabiania nadmiaru białka spada na wątrobę, a na nerki wydalanie produktów jego rozpadu”.

     Ocenę i zastanowienie się nad informacjami zawartymi w artykule pozostawiam Wam. 

     Natomiast z innej beczki – odkryłam wyśmienitą zupę z ciecierzycy! Wkrótce przepis na nią ujrzy światło dzienne na blogu, ponieważ przepis na zupę jest tym, który zajął ostatnie miejsce w głosowaniu sprzed kilku tygodni. Zrobiłam również śledzie (<3 !!). Jedne w oleju (z majerankiem), drugie w śmietanie (z cebulą, kiszonym ogórkiem, białym i zielonym pieprzem oraz estragonem). Ponieważ zbliża się Wielkanoc, kupiłam je po okazyjnej, śmiesznie niskiej cenie. U mnie już wiosna, a jak u Was? ;)))